In het begin van 2018 hebben we het wel eens over onze volgende vakantie naar Thailand.
We zijn het er snel over eens dat we niet weer één dag voor kerstmis terug moeten komen.
Na wat praten en denken komen we erop uit dat we medio december 2018 tot medio maart 2019
naar Thailand gaan, drie maanden dus.
En dat betekent een duurder visum.
We praten ook over waar we allemaal naar toe willen.
Vorige vakantie is Loei al
naar voren gekomen, dat is dus een goede kandidaat, met op de heenweg een paar dagen in
Phitsanulok.
En Pia wil graag naar Luang Prabang in
Laos, dat betekent een multiple-entry visum.
Ook Ubon Ratchathani lijkt leuk
om weer eens naar toe te gaan.
We nemen kontakt op met Nethai, ons reisburo van de
laatste jaren, en vragen prijzen op.
We komen uit op €720 per persoon met Eva Air.
Op 1 juli hebben we de tickets in huis.
En op 3 juli gaan we naar de Thaise ambassade in Den Haag.
Pia wil weer een Thais paspoort hebben, dat scheelt één visum.
We informeren meteen welk soort visum Tom nodig heeft, en welke documenten daarvoor nodig
zijn.
Het moet een Multiple entry Non-immigrant visum Type O worden.
De benodigde documenten vallen nogal mee omdat we getrouwd zijn en omdat we beiden
gepensioneerd zijn.
Begin augustus belt de postbode aan, met een nieuw Thais paspoort voor Pia.
Geschreven op: 2018-08-19
Disclaimer
We vertellen wat we hebben gedaan en hebben meegemaakt tijdens een reis en we vertellen ook wat we daarvan vinden; niet meer en niet minder.
Dit is geen reisgids, en evenmin een advies om een plaats wel of niet te bezoeken.
Daarvoor zijn andere sites.
Onze mening over plaatsen waar we hebben gegeten, gedronken of geslapen zijn niet bedoeld als
(positieve of negatieve) beoordeling, ook daarvoor zijn andere sites.
Het is ons beeld van de situatie op een zeker moment en dat beeld is beïnvloed door onze stemming,
het weer en vele andere factoren.